مهاجرت لارو پوستی
مهاجرت لارو پوستی (Cutaneous larva migrans) که با نام‌هایی همچون خزش پوستی، درماتیت خزنده، عفونت کرم شنی، خارش لوله‌کش و خارش شکارچی اردک نیز شناخته می‌شود، یک عفونت انگلی در اپیدرم پوست است. این بیماری به‌وسیله لاروهای کرم قلاب‌دار (hookworms) که به سگ‌ها و گربه‌های خانگی یا انسان‌ها (شامل Ancylostoma braziliense، Ancylostoma caninum، Uncinaria stenocephala و Bunostomum phlebotomum) حمله می‌کنند، ایجاد می‌شود. این بیماری معمولاً از طریق راه رفتن با پای برهنه روی خاک یا شن آلوده به مدفوع سگ یا گربه که حاوی لارو است، منتقل می‌شود. پس از تماس با پوست، لاروها به اپیدرم نفوذ کرده و به‌صورت مارپیچی یا به شکل "مارمانند"، در اپیدرم مهاجرت می‌کنند.
نشانه‌های بالینی
به‌طور بالینی، ممکن است یک یا چند مسیر مارپیچی و به‌شدت خارش‌دار عمدتاً در ناحیه مچ پا و پاها دیده شود؛ هرچند که سایر نواحی بدن که با خاک آلوده تماس داشته‌اند نیز ممکن است درگیر شوند. خارش در عرض چند ساعت تا چند روز پس از قرار گرفتن در معرض آلودگی آغاز می‌شود. مهاجرت لارو تقریباً ۴ روز پس از ورود آغاز می‌شود و با سرعت حدود ۱ یا ۲ سانتی‌متر در روز پیشرفت می‌کند. مسیرهای ایجاد شده اغلب متورم، قرمز (اریتماتوز) هستند و ممکن است با تاول‌های کوچک (وزیکول) و بزرگ (بول) همراه باشند. اکثر بیماران با بیش از یک مسیر به پزشک مراجعه می‌کنند. از آنجا که انسان میزبان نهایی نیست، معمولاً لاروها به‌طور خود به خود از بین می‌روند، هرچند که ضایعات ممکن است تا یک ماه باقی بمانند.
این بیماری بیشتر در مناطق گرم مشاهده می‌شود و شیوع بالایی در جنوب شرقی ایالات متحده، آمریکای مرکزی و جنوبی، آفریقا و کارائیب دارد.
اگرچه بسیار نادر است، اما لاروها می‌توانند فراتر از پوست مهاجرت کرده و بیماری سیستمیک ایجاد کنند که با نفوذ به ریه‌ها و افزایش ائوزینوفیل‌های محیطی، به نام سندرم لوفلر (Loeffler syndrome) شناخته می‌شود.
موضوع مرتبط: عفونت کرم قلاب‌دار انسانی (Human Hookworm infection)